Gdy twoje życie stanie się radosną podzięką kierowaną do Stwórcy będziesz w swym pokornym sercu wiedział, że to jest to czego tak bardzo szukałeś w swych duchowych drogach.
Każda droga życiowa do czegoś prowadzi, ale ta, która prowadzi do rozbudzenia wdzięcznego serca i przejawiania się w radosnym czynie, jest tą najczystszą. Tak naprawdę po to żyjesz, by przejawiać się radosnym czynem i być wdzięcznym swojemu Panu za wszystko, czego doświadczasz. Dobrze przeczytałeś: za wszystko, a więc nie tylko za chwile, w których doświadczałeś radości i szczęścia, ale także za te doświadczenia nieprzyjemne, które mogły wnieść do twojego życia ból i cierpienie. Właśnie te nieprzyjemne doświadczenia są może nawet bardziej istotne niż te przepełnione szczęściem.
Gdy uświadomisz sobie, że zdarzenia z twojego teraźniejszego życia są konsekwencją twoich myśli, słów, czynów i twojego chcenia z przeszłości wtedy dostrzeżesz w nich sprawiedliwość Bożą. W Prawach Bożych zawsze dochodzi do sprawiedliwego wyrównania i jeśli zaakceptujesz, że nie ma przed tym ucieczki, odnajdziesz spokój.
Nie podchodź do nieprzyjemnych sytuacji z buntem, bo ów bunt może cię pogrążyć, powodując nową negatywną karmę. Naucz się dziękować także za te nieprzyjemne chwile, bo właśnie w nich możesz odpokutować swoją winę. Niech będzie to okazja do radości i wdzięczności kierowanych do Boga, który jest zawsze sprawiedliwy w swoim doskonałym Prawie.
Jeśli jednak doszłoby do sytuacji, w której ktoś np. raniąc cię, spowoduje twoje cierpienie i w ten sposób nawiąże nowe włókna swej karmy, a ty będziesz w tej sytuacji niewinny to po pierwsze: jest to bardzo trudne do rozpoznania, a po drugie: nawet w takich okolicznościach, możesz coś zyskać. Ta sytuacja jeśli świadomie do niej podejdziesz, może nauczyć cię: odpowiedniego reagowania, opanowania lub zachowania spokoju w każdych warunkach. Możesz także potraktować takiego człowieka jak nauczyciela - nauczyciela wybaczenia.
Radosne serce powinno się także przejawiać we wspomnianym już wcześniej radosnym czynie. Radosny czyn to czyn, który jest wykonywany z wiernym sercem, ze wzrokiem skierowanym ku Światłu i z pełnym zaufaniem Bogu. Człowiek radosnego czynu ma nieustająco na uwadze wzniosły cel i każdy jego czyn jest wyrazem radosnego służenia. Taki człowiek jest pełen serdeczności i miłości, które wypływają z głębi jego ducha. Z radością przyjmuje to co daje mu życie, bo wie, że wszystko, czego doświadcza, jest po to, aby wzrastał.
Jak widzisz do każdej sytuacji, można podejść z sercem przepełnionym radością i wdzięcznością. Droga wdzięcznego i radosnego serca to droga, w której jesteś świadom, że jesteś tutaj tylko uczniem i tak naprawdę uczysz się tego, by przejawiać się w radosnym czynie i dziękować za wszystkie doświadczenia swojemu mistrzowi - Panu Bogu.
Artykuł opiera się na poznaniu zawartym w dziele W ŚWIETLE PRAWDY: Przesłanie Graala Abd-ru-shina. Więcej informacji na temat Przesłania Graala oraz innej literatury związanej z tym dziełem można uzyskać pod adresem: ryszkatobiasz@gmail.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz